Ο φλόμος

Ο φλόμος είναι φυτό αυτοφυές, διετές με μεγάλα πλατιά χνουδωτά φύλλα. Φύεται συνήθως σε βραχώδη εδάφη.
Το κάθε φυτό κάνει ένα βλαστό ο ποίος πολλές φορές διακλαδίζεται σε μικρότερους ξεπερνώντας το ένα μέτρο. Από τα μέσα Μαΐου και όσο προχωράμε προς το καλοκαίρι, ο βλαστός του γεμίζει μπουμπούκια τα οποία ανοίγουν σταδιακά και σκόρπια.

Είναι γυρεογόνο φυτό. Τα λουλούδια του έχουν χρώμα κίτρινο. Ανοίγουν στις αρχές του καλοκαιριού σε μέρη με χαμηλό υψόμετρο και τέλος του καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου σε μέρη με μεγάλο υψόμετρο.
Τέλος η ανθοφορία του κρατάει όλο το καλοκαίρι και μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα καλό μελισσοκομικό φυτό γιατί τροφοδοτεί με γύρη τα μελίσσια όταν δεν υπάρχουν ανθισμένα γυρεογόνα φυτά κατά την περίοδο του καλοκαιριού.

Αθάνατος

Ένα από τα καλύτερα μελισσοκομικά φυτά. Προσφέρει γύρη και νέκταρ στα μελίσσια την περίοδο που η γύρη είναι δυσεύρετη.

Τα λουλούδια του είναι λευκά με πολλή γύρη και νέκταρ.

Το συναντούμε παντού στην Κρήτη ακόμα και σε βραχώδεις περιοχές.

Είναι πολύ όμορφο λουλούδι και ανοίγει μετά τις 15 Αυγούστου.

Στο έδαφος υπάρχει ένας βολβός που μοιάζει με το κρεμμύδι, ο οποίος βγάζει ένα βλαστό. Μόλις φθάσει ο βλαστός το ύψος των 15 - 20 εκατοστών περίπου ανθίζει, ενώ παράλληλα συνεχίζει να μεγαλώνει ο βλαστός.

Τα λουλούδια του ανεβαίνουν από κάτω προς τα πάνω και σχηματίζουν ένα δακτυλίδι 8-10 εκατοστά περίπου.
Πριν φθάσει το δακτυλίδι με τα ανοιγμένα λουλούδια στην μέση του στελέχους, έχουν σβήσει τα πρώτα και έχουν σχηματίσει καρπούς.

Εδώ στην περιοχή το ονομάζουν ασκελοντούρα. Οι παλιοί έλεγαν ότι είναι ο πρώτος καρπός της γης, και παρατηρούσαν την καρπόδεση του. Αν έχει καλή καρπόδεση θα είναι και η χρονιά καλή έλεγαν. Ακόμα και σήμερα την παραμονή της πρωτοχρονιάς βγάζουν τον βολβό του από το έδαφος τον φέρνουν στο σπίτι για να πάει καλά ο καινούργιος χρόνος.

Κρητικά τοπία

Ένα γεφύρι απ' τα παλιά, στολίζει το ποτάμι. όπου το φτιάξανε οι παλιοί με μαστοριά και χάρη.

Θα πρέπει ως φαίνεται και αυτό να έχει ιστορία, και πρέπει να την ψάξουμε μέσα από τα βιβλία.

Άμα την ξέρουν μερικοί μπορούνε να την γράψουν, και τα θαμμένα μυστικά που έχει να ξεθάψουν.

Ο τρύγος του θυμαριού

Άμα δίνει το θυμάρι ξέρει η μέλισσα τι κάνει.

Τρέχει και μαζεύει μέλια, για εμάς και τα κοπέλια.

Μέλια και μέλισσες παντού,και χωρίς επιθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι η ανθοφορία συνεχίζει να υπάρχει. Το έντονο και μεθυστικό το άρωμα του θυμαριού, ακούγεται παντού.

.............................................. Γύρη, βασιλικός πολτός, και θυμαρίσιο μέλι, όποιος τα τρώει γίνεται απ' την αρχή κοπέλι.

............................................

Δίνει ζωντάνια, δύναμη, μα κι ' ομορφιά και χάρη, σου ανανεώνει τη ζωή, σε κάνει παλικάρι

.......................................

Είναι πραγματικότητα και πρόβα κάμετε το, δεν θα το μετανιώσετε, μόνο κατέχετε το.