Φυλαχτάρια

Λόγω των πολλών βροχοπτώσεων υπάρχει στη φύση επάρκεια γύρης και νέκταρος. Είναι μια χρονιά διαφορετική από όσες ξέραμε μέχρι σήμερα. Η φύση είναι καταπράσινη και τα μελίσσια τρέχουν. Πριν από μια βδομάδα έβαλα σε μερικά μελίσσια πατώματα με άκτιστες κερήθρες. Έγιναν όλα κάτασπρα. Στο συγκεκριμένο μελίσσι που δείχνει η παραπάνω εικόνα του έβαλα εννέα φύλλα κερήθρας, Όπως βλέπετε το μελίσσι αφού έκτισε όλες τις κερήθρες, ήθελε να καλύψει το κενό που θα καταλάμβανε η δέκατη κερήθρα.

Έφτιαξε λοιπόν μία τεράστια γλώσσα που ξεκινούσε από το καπάκι της κυψέλης και κατέληγε στον εμβριοθάλαμο, καλύπτοντας έτσι το κενό που υπήρχε.

Σε αυτές τις περιπτώσεις το μελίσσι κτίζει πάντα κηφηνοκερήθρες.

Η βασίλισσα στην συνέχεια το γέννησε.

Όλη η κερήθρα έχει αυγά και προνύμφες κηφίνων.

Είναι αυτό που σας έλεγα σε προηγούμενη ανάρτηση μου. Όταν τα μελίσσια δεν έχουν κερήθρες, δεν σμηνουργούν αλλά φτιάχνουν δικές τους και προσπαθούν να καλύψουν το κενό της κυψέλης.

Ο πρίνος.

Ο πρίνος ή πουρνάρι ή πρινάρι ή κατσοπρίνι, είναι μερικές από τις ονομασίες του που συναντούμε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος.
Είναι δένδρο πολυετές με βαθύ πράσινο χρώμα. Οι νέοι βλαστοί έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα και είναι πολύ μαλακοί. Τους τρώνε οι κατσίκες.

Όταν είναι ανθισμένος τα λουλούδια του είναι σε ταξιανθίες, και έχουν κιτρινοπράσινο χρώμα।

Είναι γυρεογόνο φυτό, Η γύρη του έχει κίτρινο χρώμα με γλυκιά γεύση.

Θεωρείται ότι είναι ένα από τα καλύτερα μελισσοκομικά φυτά.

Ανθίζει την άνοιξη μαζί με το φασκόμηλο. Η ανθοφορία του κρατάει πολύ λίγο και καταστρέφεται εύκολα από τις κακές καιρικές συνθήκες.

Είναι είδος που αντέχει στην ξηρασία και γενικά σε περιοχές με ξηροθερμικά κλίματα.

Περίπατος στα χιόνια

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και τα χιόνια έκαναν την εμφάνιση τους
Φέτος ήρθαν στην ώρα τους, να μας θυμίσουν πως φθάνουν Χριστούγεννα

Η φύση Στολίστηκε με το κάτασπρο πέπλο της.

Πανέμορφα τοπία ντυμένα στα λευκά

Στοίβες τα χιόνια, ποιος είναι για χιονοπόλεμο?

Μέσα στα χωριά είναι ακόμα οι δρόμοι χιονισμένοι

Οι αυλές των σπιτιών κάτασπρες.

Παντού κυριαρχεί το λευκό.

Στο χιόνι παγώνω στις κορφές η ελπίδα με ζεσταίνει.

η σκέψη μου πετά μακρυά και εκείνη με ανασταίνει.

Ψάρεμα από τη στεριά.

Η μπονάτσα ψάρια κάνει, κι ο ψαράς θαρρεί τα πιάνει.
*****************************************************
Μόνο που δεν ήταν μπονάτσα και δεν τα έπιασε ο ψαράς.
Μια και δεν είχα προχθές το βράδυ κάτι σοβαρό να κάνω, αποφάσισα να πάω για ψάρεμα.

Στεριανό παραγάδι ή (ανεμοπαράγαδο) με κατευθυνόμενη σημαδούρα από τη στεριά. Κινείται με τον άνεμο που φυσάει τραβώντας τη μάνα του παραγαδιού. Όσο για το αποτέλεσμα πάντα θετικό. Θα σας μιλήσω για το στεριανό παραγάδι σε άλλη μου ανάρτηση πως ακριβώς φτιάχνεται και πώς λειτουργεί.

Όσο για την ψαριά τα λένε όλα οι φωτογραφίες.

Μιά μεγάλη σαλάτα

Η μεγαλύτερη σαλάτα του κόσμου έγινε σήμερα εδώ. Στην Ιεράπετρα.

Στην νοτιότερη πόλη της Ελλάδος. Στην μεγαλύτερη πόλη του Νομού Λασιθίου.

Στην νύμφη του Λιβυκού.

Η διαδικασία άρχισε από τις 2 το μεσημέρι τοπική ώρα.

Εδώ το πλύσιμο των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν

Μετά το πλύσιμο ακολούθησε ο τεμαχισμός.

Το αποτέλεσμα άρχισε να φαίνεται γύρω στις 4 το απόγευμα τοπική ώρα.

Καθαρισμός και τεμαχισμός των κρεμμυδιών που χρησιμοποιήθηκαν

Η προσθήκη τους στη σαλάτα έγινε προς το τέλος.

Ακολούθησε η προσθήκη της φέτας.

Έτοιμη η σαλάτα.

Η αυτόματη ζυγαριά έδειχνε 13.143 κιλά.

Νέο παγκόσμιο Ρεκόρ. Και μυρωδιά φρέσκιας σαλάτας παντού.