Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Ένας κάκτος

Ένας κάκτος αγκαθωτός,
μου στολίζει το μπαλκόνι.
Στην ομορφιά μοναδικός,
μα αστεία δε σηκώνει.
Σε μια γωνιά παρατημένος,
κι από όλους ξεχασμένος.
Δεν φαινόταν διψασμένος,
κι ας μην ήταν ποτισμένος,
βρέθηκε λουλουδιασμένος.



Μην αποπειραθεί κανείς,
μα ούτε καν να το σκεφτεί,
λουλούδι να του κόψει.
Τα αγκάθια του είναι κοφτερά
και θα το μετανιώσει.

Αν θα του ρίξεις μια ματιά,
σου κλέβει αμέσως την καρδιά.
Τα αγκάθια του σαν τα καρφιά,
και τα λουλούδια σαν χωνιά,
έχει περίσσια ομορφιά.



Κρίμα................................... είναι άδικο

Μια μέρα μόνο να κρατά,
να σου μαγεύει την καρδιά.

Σβήνει ο ανθός και δεν κοιτά,
πού πάει η τόση η ομορφιά.

6 σχόλια:

Unknown είπε...

Γιαννη γι'αυτο σου το αφιερωμα στον κακτο με την ωραια μαντιναδα και για την αγαπη σου στις μελισσες σου δινω με την σειρα μου και γω ενα βραβειο, περασε να το παρεις. Φιλια.

giannis kazanis είπε...

Σε ευχαριστώ για το βραβείο ελευθερία που μόλις πριν λίγο παρέλαβα.
την καληνύχτα μου.

Anestis Ketsetzidis είπε...

Εύγε Εύγε
Τα είπες όλα.
Καλημέρα απο Θεσσαλονίκη.

giannis kazanis είπε...

Σε ευχαριστώ Ανέστη
Καλό απόγευμα απο Κρήτη.

Θεοδόσης Κατσαρός είπε...

Σβήνει ο ανθός και δεν κοιτά,
πού πάει η τόση η ομορφιά;;;

Μια πεταλουδα ζεί πάνω σε μια βελανιιά μόνο λίγες ώρες.
Μια βελανιδιά ζεί πάνω στη γή 500 χρόνια
...και όμως και τα δυο ζήσαν μια ζωή!!!
Συλληπητήρια για το φίλο μας Νίκο.
Καλό σου βράδυ

giannis kazanis είπε...

Γεια σου θεοδόση.
Ο κάκτος ζεί πολλά χρόνια οι ανθοί του μόνο 24 ώρες. Η απορρία μου, γιατί να κρατά η ομορφιά του τόσο λίγο?
Όσο για τον Νίκο έχω λυπηθεί πάρα πολύ.

Καληνύχτα.