Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Λασίθι.

Ο νοτιότερος νομός της Ελλάδος και ο πρώτος από ανατολικά της Κρήτης. Είναι πολλά τα αξιοθέατα που μπορεί να δει εδώ ο επισκέπτης, από το οροπέδιο του Λασιθίου μέχρι την Σπίνα Λόνγκα, το φοινικόδασος (Βάι), ακόμα έως και την Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι νότια της Ιεράπετρας με τους κέδρους και το ψιλό κοχύλι που υπάρχει στην παραλία του αντί για άμμο.
Ο νομός Λασιθίου εκτός των άλλων έχει πολύ πλούσια μελισσοκομική χλωρίδα. Αριθμεί 400 περίπου μελισσοκόμους που έχουν στην κατοχή τους 6.000 κυψέλες περίπου. Το 80% της παραγωγής του κρητικού μελιού παράγεται στον νομό από μελισσοκόμους ντόπιους μα και από μελισσοκόμους που έρχονται από τους υπόλοιπους νομούς της Κρήτης. Επιγραμματικά αναφέρω ότι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο οι κυψέλες που φιλοξενούνται στον νομό ξεπερνούν τις 40.000.
Τέλος ευχαριστώ τον φίλο μου τον Λευτέρη Μυσίκο για την παραχώρηση του παραπάνω βίντεο και για την υπέροχη δουλειά που έχει κάμει.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Ο ασφόδελος.



Ανήκει στην οικογένεια των Λειλιϊδών (Liliaceae). Φυτρώνει σε ακαλλιέργητα μέρη και κατά μήκος των δρόμων. Τα φύλλα του είναι μακρόστενα, ταινιόμορφα και σαρκώδη. Το φυτό φέρει όλα τα φύλλα στη βάση του. Στο έδαφος υπάρχουν κόνδυλοι όπως οι πατάτες. Από την καρδιά των φύλλων βγαίνει κατά τα μέσα του Φλεβάρη με αρχές του Μάρτη, ένα στέλεχος που από την μέση και πάνω καταλήγει σ' ένα σύνολο με άνθη αρκετά εντυπωσιακά κωδωνοειδή – αστεροειδή, λεπτά με έξη πέταλα.Τα άνθη του περιέχουν νέκταρ και γύρη.
Είναι ένα αξιόλογο μελισσοκομικό φυτό. οι παλιοί μελισσοκόμοι χρησιμοποιούσαν τα ξηρά στελέχη του όταν έκαναν τις παραφυάδες στα πήλινα διψέλια. Έβρισκαν ίσια στελέχη τα έκαναν σταυρό και τα τοποθετούσαν μέσα στο διψέλι, έκοβαν την πίτα με γόνους μαζί με τις μέλισσες και την τοποθετούσαν μέσα στο διψέλι μετά το σταυρό. Ο σταυρός κρατούσε την πίτα όρθια και δεν έπεφτε. Πιο αναλυτικά: Έβαζαν πρώτα το σταυρό μετά την πίτα μετά δεύτερο σταυρό και ου το καθεξής.
Στα παιδικά μας χρόνια φτιάχναμε ανεμόμυλους με τα με τα ξηρά στελέχη του ασφόδελου και τους βάζαμε στα αλώνια και βλέπαμε την διεύθυνση που φυσούσε ο άνεμος.



Κατά την μυθολογία αποτελούσε έμβλημα του θεού Διόνυσου. Οι Αρχαίοι Έλληνες το είχαν σαν σύμβολο πένθους και όπως αναφέρει ο Όμηρος στην «Οδύσσεια» έσπερναν τον ασφόδελο στους τάφους, γιατί νόμιζαν ότι οι ψυχές τρέφονταν με τους κονδύλους τους. Τα λουλούδια του αποτελούσαν πρότυπο λησμονιάς.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Η κολοκυθιά.


Η κολοκυθιά. Φυτό μονοετές, καλλιεργούμενο. Τα φύλλα της είναι μεγάλα με μακρυά κοτσάνια και έχουν βαθύ πράσινο χρώμα. Τα λουλούδια της έχουν σχήμα χωνιού με έντονο κίτρινο χρώμα. Διακρίνονται σε αρσενικά με μακρυά κοτσάνια και σε θηλυκά που αντί για κοτσάνια έχουν μικρά κολοκυθάκια. Είναι μελισσοκομικό φυτό γυρεογόνο και νεκταρογόνο.





Το φυτό διακρίνεται σε δύο βασικά είδη: Την γλυκιά και την ξινή κολοκυθιά. Καλλιεργείται συνήθως σε περιοχές με γλυκό κλίμα, από τα μέσα της Άνοιξης έως και αρχές του Φθινοπώρου. Το χειμώνα καλλιεργείται και σε θερμοκήπια και δίνει μεγάλη παραγωγή.
Με τα λουλούδια της κολοκυθιάς φτιάχνονται τα καλύτερα ντολμαδάκια. Υπάρχουν πολλές συνταγές που η κάθε νοικοκυρά μπορεί να μαγειρέψει τα κολοκύθια. Ακόμα και οι κορυφές του φυτού μαγειρεύονται. Σχετικές συνταγές θα βρείτε στην κρητική κουζίνα.