Ένα κάτασπρο πλαίσιο και ένα μελιστάλαχτο χαμόγελο γεμάτο ικανανοποίηση αποζημιώνει τον κόπο του κάθε μελισσοκόμου.
Άλλη μια κάτασπρη κερήθρα με φόντο το δάσος. Ένα γλυκό χαμόγελο γεμάτο μέλι.
Μετά που θα τρυγήσουμε το μελίσσι βάζουμε τόσες κερήθρες όσες χρειάζονται για να καθίσει ο πληθυσμός.
Το κερί στα πεύκα είναι κάτασπρο. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη γύρης.
Το κερί στα πεύκα είναι κάτασπρο. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη γύρης.
Γέμισαν τις κερήθρες και συνεχίζουν να κτίζουν στα καπάκια.
Γλυκιές στιγμές, κάτασπρες υπέρβαρες πίτες, και άρωμα μεθυστικό.
Ο τρύγος συνεχίζεται. Οι κυψέλες ανοικτές. Τα μελίσσια είναι απασχολημένα στη συλλογή μελιού.
Γλυκιές στιγμές, κάτασπρες υπέρβαρες πίτες, και άρωμα μεθυστικό.
Ο τρύγος συνεχίζεται. Οι κυψέλες ανοικτές. Τα μελίσσια είναι απασχολημένα στη συλλογή μελιού.
Τελικώς τα μελίσσια έχουν τρελαθεί φέτος.
13 σχόλια:
Ωρταιο θεαμα.
Παντα τετοια Γιαννη.
Μακαρι και του χρονου τα ιδια.
ωραίος!!!!!!!!!!!!!
Αριστα.Και του χρόνου καλύτερα.
Συγχαρητήρια, Γιάννη!!!
Πάντα τέτοια!
Μες στα κατσάβραχα τση γης οι μέλισσες χωμένες και ο πεύκος τρέχει και θαρρώ τση ΄χει κουζουλαμένες.
Mπραβο Γιάννη , πάντα τέτοια.
Ωραιότατες εικόνες.
Πάντα τέτοια.
Γιάννη αξίζει η κούραση που τράβας μπροστά σε αυτά που βλέπω.
Άντε και του χρόνου τα ιδία και καλύτερα.
Πάντα τέτοια.
Καλοξοδεμένα τα μέλια.
Γειά σου Γιάννο με τα ωραία σου!!!
Σας ευχαριστώ όλους σας.
Η κατάσταση συνεχίζεται η ίδια.
Τέτοια χρονιά είναι η δεύτερη φορά που μου τυχαίνει εδώ και 28 χρόνια.
Το Σ/Κ πάω πάλι για τρύγο και αυτή τη φορά υπολογίζω μεγαλύτερο λόγω του ότι έχει εκκολαφθεί όλος ο γόνος και έχω περισσότερο εργατικό πληθυσμό που δουλεύει.
Μετά τον τρύγο πρέπει να φύγω επειγόντως από τα πεύκα για να προλάβω την χαρουπιά και να αλλάξω τους φθαρμένους πληθυσμούς.
Σας αφιερώνω το παρακάτω.
************************************
ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΠΕΎΚΟΥ
Πάει καιρός που έχω να δω τα πεύκα να δακρύζουν,
και το γλυκό το δάκρυ τους οι μέλισσες σκουπίζουν.
Αυτό το δάκρυ το γλυκό οι μέλισσες σκουπίζουν,
με μαστοριά και τεχνική άσπρες κερίθρες χτίζουν.
Τσι φύσης δάκρυα γλυκά που λίγος κόσμος ξέρει,
μοιάζουν με δάκρυα αλμυρά εδώ όμως διαφέρει.
Γιάννης Καζάνης.
Πάντα τέτοια:)
Που οφείλεται μια επιτυχημένη χρονιά στον πεύκο; και άλλες φορές έχει βρέξει την άνοιξη, αλλά ο πεύκος δεν έδωσε τόσο.
Πολύ καλό, συγχαρητήρια!
Δημοσίευση σχολίου