Ο ασπάλαθος. Πολυετές φυτό, αγκαθωτός θάμνος με μικρά φύλλα που διακλαδίζονται σε τρία μικρά, όπως το τριφύλλι. Είναι μαλλιαρά από πάνω και λεία από κάτω. Έχουν βαθύ πράσινο χρώμα. Τον ασπάλαθο τον συναντούμε στην Κρήτη, αλλά και σε άλλες περιοχές εκτός Κρήτης με διαφορετικές ονομασίες όπως: Ασφάλαθος, σπαλάχτρι, σπαλάθρι, κλπ. Όποιος ξέρει περισσότερες ονομασίες μπορεί να τις γράψει.
Ο ασπάλαθος ανθίζει στις αρχές της Άνοιξης. Τα λουλούδια του έχουν έντονο κίτρινο χρώμα, είναι νεκταρογόνο φυτό, το μέλι του είναι αραιό, έχει και αυτό έντονο κίτρινο χρώμα με χαρακτηριστική γεύση και άρωμα. Τον επισκέπτονται συνήθως οι μέλισσες όταν η ένταση του ανέμου είναι μικρή.
Μετά την ανθοφορία οι τρυφεροί βλαστοί μεταμορφώνονται σε πολύ σκληρά και επικίνδυνα αγκάθια, από την αρχή του κορμού του φυτού έως την κορυφή. Οι καρποί του ξεραίνονται και αυτοί. Όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία την ημέρα ανοίγουν απότομα με ένα χαρακτηριστικό ήχο και πετάγονται τα σποράκια που περιέχει μέσα το σκληρό κέλυφος του φασολιού του. Με τα πρωτοβρόχια το φθινόπωρο ριζώνουν τα σποράκια και δίνουν νέα φυτά.
Οι καρποί του μοιάζουν με τους καρπούς των φασολιών με την διαφορά ότι είναι πολύ μικροί, πολύ σκληροί και μαλλιαροί. Οι κατσίκες τρώνε τους καρπούς του, και τους τρυφερούς βλαστούς πριν αυτοί ξεραθούν και μεταμορφωθούν σε πολύ σκληρά και επικίνδυνα αγκάθια.
Μια μαντινάδα λέει:
Σον τον ασπαλαθόκαρπο που τονέ τρώνε οι αίγες,
ετσά με 'φάγανε και εμέ οι γεδικές τσι έγνοιες
Μετά την ανθοφορία οι τρυφεροί βλαστοί μεταμορφώνονται σε πολύ σκληρά και επικίνδυνα αγκάθια, από την αρχή του κορμού του φυτού έως την κορυφή. Οι καρποί του ξεραίνονται και αυτοί. Όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία την ημέρα ανοίγουν απότομα με ένα χαρακτηριστικό ήχο και πετάγονται τα σποράκια που περιέχει μέσα το σκληρό κέλυφος του φασολιού του. Με τα πρωτοβρόχια το φθινόπωρο ριζώνουν τα σποράκια και δίνουν νέα φυτά.Το ξύλο του είναι πολύ σκληρό και χρησιμοποιείται σαν καυσόξυλο γιατί δίνει δυνατή φωτιά και κάρβουνο που κρατάει.
Ο ασπάλαθος αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη στην αρχαιότητα. Επίσης πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι με τα αγκαθωτά κλαδιά του ασπάλαθου χτυπούσαν και τιμωρούσαν τους τυράννους στον Άδη
8 σχόλια:
Εχει αρκετο νεκταρ αλλα δυστυχως τα μελισσακια δεν μπορουν να παρουν παρα μονο απο λιγα ανθη,καθως ειναι δυσκολο και μονο ρατσες με μακρια γλωσσα
Δυστυχώς θα συμφωνήσω με με τον προλαλήσαντα. Στην περιοχή μου υπάρχουν απέραντες εκτάσεις αλλά τζίφος.
CRAINBOW & Mesologgi bee δικαίωμα σας να διαφωνείται. Δείτε όμως προσεχτικά τις φωτογραφίες και μην μου πείτε πως είναι φωτομοντάζ γιατί τις τράβηξα ο ίδιος.
Πρέπει να ξέρεται ένα πράγμα, τα λουλούδια που μυρίζουν δίνουν και μέλι. Αυτό ισχύει για όλες τις ανθοφορίες. Επωμένως και ο ασπάλαθος δίνει μέλι όταν μυρίζει.
Υπάρχουν βεβαια και περιοχές που συνηπάρχει με άλλα μελισσοκομικά φυτά που το άρωμα των λουλουδιών είναι ποιό εντονο και πιό προσβάσιμος ο ανθός. Σε αυτή την περίπτωση πηγαίνουν εκεί.
Τέλος εγώ προσωπικά έχω δοκιμάσει μέλι ασπαλάθου και είναι όπως ακρυβώς το περιγράφω στην αναρτηση μου.
Εγώ απλά θα προσθέσω πως στην περιοχή μου φέτος το δούλεψαν πολύ καλά και ακόμα το δουλεύουν. Ο Γιάννης έχει δίκαιο.
hello... hapi blogging... have a nice day! just visiting here....
Σημερα που πηγα στα μελισσια μου ειδα οτι πολλες μελισσες υπηρχαν στα ανθη ασπα
εγώ τα είδα με λιγες μέλισες και πολλούς βομβίνους εχθές, 27 Ιανουαρίου και ήταν σχεδόν όλοι ανθσμένοι στην Ρόδο.Κώστας
Ο ασπάλαθος είναι μελισσοκομικό φυτό. Απλά επειδή το νέκταρ του είναι αραιό και την περίοδο που ανθίζει τα δενδρολίβανα οι ξυνίθρες και τα αγριοράδικα έχουν πάρτυ, με πιο πυκνό νέκταρ, γι αυτό δεν δείχνουν πολύ ενδιαφέρον τα κορίτσια. Σε περιοχές όμως με ανθοφορία περιορισμένη είναι βέβαιο ότι το απολαμβάνουν.
Δημοσίευση σχολίου